17 Kasım 2012 Cumartesi

Saçma Şeyleri Severim Bir Başkasını Seven Birini Sevmek Gibi

Duydum ki başkasını seviyormuşsun. Bende bulamadığını başkasında bulmuşsun. Bir sigara yakar mutluluklar dileriz. Bir başkasını bulur onu severiz.
Duydum ki mutluymuşsun. Ben de kendi hayatıma bakarım, gezerim, tozarım günümü gün ederim. Artık ağlamıyorum bile, senin bir başkasıyla mutlu olduğunu bile bile.
Mühim değil alışırım. İnsan nelere alışmıyor ki. Başka bir şehre taşındığında mesela nasıl yaşam devam ediyorsa ayak uyduruyorsa insan değişkliklere işte bende kendime bir hayat kuracağım başka biriyle ya da yalnız.
Ne fark eder senin gibi birini bulurum. Hayat devam eder. Bir çay koyarım ocağa mesela hiç acele etmem bırakayım demini alsın. Tek başına hiç tadı olmaz, çay bile iki kişi olunca güzel. Belki bulurum çay seven biri.

Arkadaş kalabiliriz. Çünkü beni unutmanı istemiyorum. İnsanın içini  en çok unutulmak fikri acıtıyor.  Biliyorum çok saçma. Arkadaş kalma fikri. Ama neden olmasın. Birbirinin her şeyini bilen iki kişi niye iki yabancıya dönüşsün? Bir düşün.
Kalbimin içinde fırtınalar kopuyor. Bir yandan her şeye rağmen seni görmek istiyorum öte yandan senden nefret ediyor yüzünü görmek bile istemiyorum. Galiba bu yüzden seni seviyorum. aynı anda bu kadar çok şeyi bir arada hissedebildiğim için.
Başkasını sevdiğini bildiğim halde seni seviyorum. Bunun ne kadar saçma olduğunu anlamışsındır. Saçma şeyleri severim. Seninleyken hem huzurlu hem huzursuz, hem mutlu hem mutsuz oluyorum. Ancak bu kadar zıtlığın içinde özgür olabiliyorum. Bunu fark ettikten sonra hayatımın geri kalanından vazgeçtim.
Son bir kez buluşmalıyız, hiçbir şey kalmasın içimizde ne varsa söyleyelim ya da hiçbir şey söylemeyelim. Bazen susmak konuşmaktan çok şey anlatır.
Onun için bir gün bir yerde karşılaşırsak sadece gözlerime bak.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder