Sevgisiz Günlük

Düzenli olarak günlük tutmaya karar verdim. İlkokul günlerindeki gibi. O zamanlar deli gibi günlüğümü  saklardım kimseler okumasın diye. İlkokulda  hayatım daha renkliymiş demek ki. Oysa şimdi günlüğüm birinin eline geçse umrumda olmaz. Hayatımda aksiyon yok ki. Günlük tutmak bile beni kurtaramaz. Hem ne yazacağım ben günlüğe. Sevgilimiz mi var da yaşadıklarımızı yazayım.

Sevgisiz Günlük, her şey berbat, hiçbir şey yolunda gitmiyor. Sen de beni anlamıyorsun, bana hiç yardımcı olmuyorsun. Benim hayırsızı nasıl kendime aşık edeceğim hiç tüyo  vermiyorsun. Adamı gözümün önünde başka kızlara kaptırıyorum. Sen de sus öyle hep ben içimi  dökeyim sana. Götünle gülüyorsundur bana, tamam kabul. Beceriksizim, bir adamı elde edemedim. Aslında elde etmek için hiçbir şey yapmadım daha. Ne bileyim o peşimden koşsun, bana mesajlar atsın, şiirler yazsın, uyudun mu diye sorsun istiyorum. Mesela aniden çat kapı gelse beni bir yerlere götürse, gecenin bir yarısı sırf ben güvende olayım diye kilometrelerce geri döneceğini bilmesine rağmen beni eve bıraksa. Hep böyle hayaller kuruyorum. Artık beynim bile sulandı bu hayallerden! Vücudum bile benden icraat bekliyor. Hayal kurmakla olmuyor.

Bugün bir iş mülakatına gittim. İnsanlık için küçük benim için büyük bir hareket. Yalnız mülakata gitmek için hiç kıyafetim yoktu. Bir arkadaştan ödünç şık bir elbise aldım, son paramla kendime topuklu ayakkabı aldım. Aç kalırsam oturup topuklu  ayakkabılarımı yemeyi düşünüyorum. Maaş+prim+yol parası+yemek eğer bana iş teklifi yaparlarsa hemen kabul edeceğim. Başka bir şansım var mı?

Sevgisiz günlük, bana aşık erkekleri süründürüyorum; beni süründürenlerin peşinden koşuyorum.

Günlük beni iyi dinle zaten bir boka yaramıyorsun. Seninde am*na koyum.